Energetisch werk. Het is en blijft een ongrijpbaar en abstract gegeven. Je denkt dat je het redelijk kunt sturen en dat de signalen die je oppikt kloppen, en dan blijkt het toch weer anders te zijn.
Bijvoorbeeld, wat in het begin vaak gebeurde: Er trekt iemand aan de bel met een hulpvraag en tijdens de intake komen er al een heleboel conclusies. Dat kun je zien als een stevige valkuil en ik weet het, en toch betrap ik me erop dat ik me eraan vasthoud.
Hoewel de conclusies waren teruggekoppeld en bevestigd bleek dat de conclusies wel klopten maar niet met de client te maken hadden.
Conclusies = niet luisteren maar oplossingen bedenken = niet de oplossing van de client en dat werkt niet.
Leermomentje. En mijn ego die leegliep, en zachtjes jammerend ter aarde lag in het formaat van een leeggelopen ballon.
Ergo: werken met energie, met de biotensor kan een soms pijnlijk leerproces zijn waar je uiteindelijk wijzer en sterker van kunt worden.
Toch blijft het mysterieus hoe vaak het wel blijkt te kloppen, ook al zegt mijn ratio tijdens de procedure: stop er toch mee mens, dit slaat nergens op. Daaraan kun je merken dat je er vaardiger in wordt om te luisteren, rapport op te bouwen en vast te houden en werkt in het belang van de client.
Anyway, clienten staan paf en ik stiekem ook, ze gaan blij weg en ik blijf achter met dankbare gevoelens omdat ik mensen blij mag maken, maar ook totally flabbergasted met grote vraagtekens in mijn ogen.
Een ander verhaal zijn de huisreinigingen waarbij mensen aangeven onplezierige dingen in huis te ervaren mijn collega en mij verzoeken om hun huis, en henzelf ervan te verlossen. We rijden er samen heen en het gebeurt niet zelden dat we onderweg in een enorm conflict raken dat basaal niet over ons gaat, we onze frustratie over het onderwerp niet herkennen maar blijkbaar iets triggert waardoor de entiteit die we gaan helpen ons kan bereiken.
In het begin hadden we het niet door, dachten dat we gewoon ruzie hadden, maar langzamerhand drong het tot ons door dat dit wel heel vreemd was. Als we samen ergens heen rijden hebben we dat soort conflicten vrijwel nooit. Soms resonantie maar dat merken we gelijk. Nu zijn we er alert op, op het hoogtepunt van mijn frustratie houd ik in, ga voelen en dan snap ik het ineens.
Soms zit een van ons nog compleet in de flow waardoor het niet duidelijk is dat er iets verandert in de ander, stilvalt, maar als het kwartje valt komen er nuttige, constructieve suggesties over hoe we dit kunnen aanpakken.
Tenslotte is alles energie, ook ons lichaam. Maken we deel uit van een collectief universeel bewustzijn, en kunnen entiteiten alleen contact leggen door middel van resonantie met gevoelens en emoties van degenen die hier in hun lichaam zijn en die in staat zijn om een hulpverlener te vinden zodat het probleem kan worden aangepakt en opgelost.
Nu, in de tegenwoordige tijd is door ervaring en de vaardigheid om ’tussen de regels door te lezen’ duidelijker hoe het werkt. Het blijft natuurlijk abstract maar terugkoppelen naar de cliënt, vertrouwen op de signalen die je krijgt, ook fysiek en emotioneel, onderscheid maken wat van jezelf is en wat van de entiteit of de cliënt is, dat is van essentieel belang.
We krijgen nu vrijwel altijd teruggekoppeld dat de klachten verdwenen zijn en dat deze methode succesvol werkt.